Yom!: ศรีเปียก

เป็นนางฝ้าหน้าด่างทางเฟซบุ๊ก
แสนสนุกสุขสมอารมณ์หมาย
ตื่นแต่เช้าเฝ้าหน้าจอรอผู้ชาย
อวดอกลายขายรักไลค์ให้เขาชม

ไลค์กระฉูดตูดด่างช่างมันเถอะ
ขอแค่เจอะคนเอาใจได้สุขสม
ลอยละลิ่วปลิวไปในอารมณ์
เลยโชว์นมจากเต้าโอ้เจ้าเอย

ศรีเปียก

นางฟ้าผ้าซิ่น

เป็นนางฟ้าผ้าซิ่นถิ่นดงป่า
ก้าวเข้ามาเล่นเฟซบุ๊กหนุกจริงเหวย
โพสต์ทำท่าเซลฟี่ดีจุงเบย
โอ้ทรามเชยลืมดูแหมจักแร้ดำ

เสื้อแขนกุดชุดล้ำค่านำมาใส่
เห็นเครื่องนอกเครื่องในให้คนขำ
จั๊กกะร้งจั๊กกะแร้แหมด้ำดำ
ที่ยิ่งช้ำมองผ้าซิ่นขาดวิ่นเอย

ศรีเปียก

หลงรูถ่าย

เห็นรูถ่ายใจพี่เต้นระทึก
นั่งนอนนึกคึกคักเป็นหนักหนา
เฝ้าติดตามกดไลค์ให้แก้วตา
โอ้นางฟ้าเฟซบุ๊กสุขารมย์

ตื่นแต่เช้าปวดใจอยากไปทัก
ปั่นป่วนหนักจิตใจไม่สุขสม
เลยแอบส่องมองหาแม่ตากลม
เกือบเป็นลมเมื่อรู้ว่านางมีผัว

ศรีเปียก

หนูกลัวผี พี่อย่ามายุ่ง

เสียงหมาหอนนอนนิ่งในผ้าห่ม (โบ๋ววว!)
ทั้งเสียงลมครืนๆตื่นผวา
ความหนาวเหน็บเจ็บเยี่ยวเสียวขึ้นมา
แต่ไอ้บ้าผัวตัวดีจับหมีกรู

คนปวดเยี่ยวคลำอยู่ได้ไม่กล้าบอก
กลัวผีหลอกไม่อยากไปให้อดสู
ได้แต่ลองปล่อยไว้ให้คลำดู
กลั้นไม่อยู่สุดอนาถฉี่ราดเบย 555

ศรีเปียก18+

หาหอยต้องทำ หาหำต้องถอย

หนูเป็นหญิงบ้านนาป่าดงใหญ่
ตื่นขึ้นหนอก็ออกไปหางมหอย
ที่ท้องทุ่งรุงรังตั้งตาคอย
สิ่งละอันพันละน้อยค่อยเก็บกิน

เรื่องความรักไม่ชักพาหาว่าหยิ่ง
เกิดเป็นหญิงต้องใคร่ครวญหวนถวิล
ต้องรักนวลสงวนตัวกลัวชายชิน
มาลวงลิ้นหลอกเด้าเจ้าก็ไป…

ศรีเปียก

จ.ม. จากพี่….
มองทุ่งงามยามนี้พี่อ้างว้าง
มาจืดจางความรักเจ้าหักหาย
ทิ้งให้พี่ไร้คู่อยู่เดียวดาย
ลูกผู้ชายถูกชมเล่นเป็นของฟรี

แม้นจะอยู่แสนไกลสุดปลายฟ้า
ขอให้ยอดกัลยามารศรี
อายุมั่นขวัญยืนเป็นหมื่นปี
จงโชคดีมีผัวใหม่ใหญ่กว่าเดิม

ศรีเปียก

ฉั๊นไม่แคร์

หนูเป็นหมาหน้าตาดีมีเจ้าของ
ใครแอบย่องเข้ามาถ้าเจอฉัน
ต้องไล่ฟัดกัดเห่าเอาโดยพลัน
ทุกๆวันมีหน้าที่เท่านี้แฮ

ชื่อของหนูดูดีอาจมีขำ
ตัวสีขาวหำดำไซร้ไม่ตอแหล
เวลาวิ่งแกว่งไกวให้สาวแล
ฉั๊นไม่แคร์ ขอแค่ทัก “#บักหำยาน”

ศรีเปียก

สิงร่างหำน้อย

ถึง…เฟซบุ๊กเฟซเบี้ยว หำเจี๊ยวหด
ที่ออกกฏบทบังคับรับเงื่อนไข
ต้องยินยอมพร้อมเพรียงเรียงกันไป
ว่าจะให้เขามีสิทธ์ลิขิตตน…

โชว์หำนิดหำหน่อยคอยกำจัด
ข้อผูกมัดที่ให้ไว้ใครไม่สน
อาจถูกบล็อกปิดเฟซเหตุสัปดน
จึงต้องทนสิงร่างช้ำ… ”#หำน้อย” เอย

ศรีเปียก

เกิดเป็นคน

ตอนเป็นเด็กเล็กน้อยด้อยโอกาส
ความสามารถก็ไม่มีที่จะเห็น
ผิดหรือถูกก็ไม่รู้ดูไม่เป็น
ความลำเค็ญสอนให้รู้สู้อดทน

๏ เกิดเป็นคนขลาดให้ อายหมา
ถุยถ่มข่มเหงมา ต่อสู้
ดูหมิ่นถิ่นพงศา ส่อเสียด
สูงต่ำระยำผู้ พล่อยพลั้งอัปรีย์ ๚ะ

ศรีเปียก โคลงห่อกลอน หรือ โคลงต่อกลอน

#ศรีเปียก จุ๊บๆ