กลอนเกรียน เฟซบุ๊ก

กลอนเกรียน เฟซบุ๊ก ภาค ๑
เครื่องกรู Memory มันจะเต็มแล้ว ไม่ต้องส่งอะไรมา

   ๏ ส่งอยู่ได้บ่ายเช้า          พอที  
คิดว่ามันส่งฟรี                    ใช่มั้ย
ฝากความปรารถนาดี          แบบใหม่ อายจัง!
ลองแมร่งจ่ายตังค์ไซร้        อี่อ้ายบ๊ายบาย ๚ะ
       
  ๏ ทั้งไลน์เฟซเหตุให้         พอกัน
หากบ่มีที่สำคัญ                   อย่าได้
อาจตายห่าพามัน                หยุดหน่อย กลอยใจ
เคยส่งคงจะไร้                     ยากห้ามทรามเชย ๚ะ

  ๏ พอเอ่ยบุญคุณเหี้ย        หายหมด
ดีแต่สร้างภาพพจน์             แม่เอ้ย
น้ำใจบ่เคยหยด                  สักหยาด อนาถแฮ
แหมควักยากจริงเว้ย           เห่ยแห้งแล้งคน ๚ะ

  ๏ เสาวคนธ์ใคร่รู้                ดูระวัง!
ชอบส่งแมร่งกันจัง               อยู่ได้
เช้าสายบ่ายค่ำยัง                มิหยุด หย่อนเรย
อายเอ่ยเคยรู้มั้ย                  ฉะนี้ Memory กรูเต็ม  555 ๚ะ

กวีบ้านนอก