รวมกลอนเบ็ดเตล็ด

นำมาเป็น แม่บท แม่แบบ
มาประกอบสำหรับท่านใด
ที่ใคร่สนใจเกี่ยวกับ การแต่งโคลง

...ฝูงชนกำเนิดคล้าย                   คลึงกัน
ใหญ่ย่อมเพศผิวพรรณ               แผกบ้าง
ความรู้อาจเรียนทัน                     กันหมด
เว้นแต่ชั่วดีกระด้าง                     ห่อนแก้ ฤๅไหว.

...Born men are we all          and one,
Brown,black by the sun       cultured.
Knowledge can be won        alike.
Only the heart differs           from man to man.

สวัสดีจ้า
Powered by กวีบ้านนอก

นฤชิตชาติผู้                              ทรนง

สง่างามยามองค์                        ย่างเยื้อง

เสมอหนี่งบรรจง                       จิตมั่น
เจตนามาปลดเปลื้อง                 ทุกข์ให้มลายไป

ดารดาษใดดื่นด้าว                    ทุรชน
กลาดเกลื่อนเลือนคละปน         ทั่วแคว้น
ดีเลวยากแยกคน                      หลายหลาก
ประโยชน์หากหมดแม้น            ไม่ม้ายชายตา

พึงพินิจพาคิดให้                      รู้ทัน
รายรอบคนสำคัญ                    ชิดใกล้
คบมิตรชั่วพัวพัน                      มืดบอด นั้นนา
พวกห่ามาจกไส้                       เหลือบริ้นลวงเรา๚ะ

กวีบ้านนอก 

ดอกสาละ

สาละธรรมเที่ยงแท้                งดงาม

ผลิดอกบอกตำนาน                พุทธผู้

ดับกิเลสพิชิตมาร                   สอนสั่ง 

ประสูติตรัสรู้                          จึ่งแล้วปรินิพพาน ๚ะ

กวีบ้านนอก

ถูกต้องคลองธรรม

หากชนใดไม่รู้                       รักธรรม
ตกต่ำพลอยถลำ                   พ่ายแพ้
พิษกิเลสเปรตระยำ               งำจิต ผิดแล
เกินกว่าใครจะแก้                  ท่านนั้นทำตน ๚ะ

หากชนใดไม่ไร้                     รักษ์ธรรม
ตกต่ำเพลิงเขาทำ                 ไม่ไหม้
แม้นยามยากวิบากกรรม       จักผ่าน พ้นภัย    
เพียงหนึ่งพึงจะได้                 กลับร้ายกลายดี ๚ะ

กวีบ้านนอก... 

ครรลองคลองธรรม✔  

ครรลองครองธรรม❌

ชื่อบัดซบ

ชื่อดีติดคุกนั้น                     มากมี

สมบัติซบบัดสี                     ไม่น้อย

สกุลบาปหยาบมี                  บุญนั่น เพียงนาม

งามไม่งามถามถ้อย             กระจ่างเจ้าเคล้าเลว ๚ะ

คนจะดีดีได้ที่ใจสูง       
ไม่หมายมุ่งใฝ่ต่ำนำลงเหว
วิปริตคิดอิจฉาสารเลว
คว้าน้ำเหลวลวงคนโง่ได้เดินตาม

จะดูดีหรือไม่ใช่ที่ชื่อ
ฝากฝีไม้ลายมือลือสยาม
จะผูกจิตมิตรหมายได้ติดตาม
ใช่เพราะนามชื่อนั้น “ ...มันคือใคร ? ”

กวีบ้านนอก

ลูกอีช่างโยง

ชอบโยงใยใส่ร้าย                      ป้ายสี

เบือนบิดจิตอัปรีย์                      สู่รู้

เสนอข่าวควรมี                         สำนึก หน่อยนา

ใช่ว่ามาต่อสู้                             ตัดพ้อพ่อคุณ ๚ะ

เพียงการุณบอกใบ้                    ไขสติ

จะเพิ่มพลผลผลิ                        ต่อได้

หากดื้อยากมากทิฐิ                   ไม่คิด แก้นา

ตายห่าคราพลาดไซร้                อย่าไห้คร่ำครวญ ๚ะ

ปล. เบื่อพวกนักวิชาการ นักเขียน หัวขวด
ชอบโยงใย จนมั่วไปหมด แล้ว

หมายเหตุ
หาก "จะกินไอศกรีม วนิลา
แล้วไย มาใส่ชอกโกแลต + สตรอเบอรี่" อีก โอย ประเทศไทย

ลูกอีช่างบิด

ฟังเรื่องเขาเล่าแจ้ง                      ขานไข

เติมแต่งเบือนบิดไป                     ใหญ่น้อย

คอยจับผิดใส่ไฟ                          ใจต่ำ ถลำตน

คนไม่รู้เลยคล้อย                         สำนึกไร้ไม่มี ๚ะ

ชะรอยวิปริต                                จึ่งได้คิดอย่างบัดสี

คิดให้ยากจะมี                             เอาแต่ได้ไม่อายตน    

ปมด้อยคอยหลอนหลอก             กระซิบบอกให้สับสน

ชีวิตความเป็นคน                         หากไร้หลักจักจบเอย

กวีบ้านนอก

ปากดี

มีปากหากบิดเบี้ยว                   ไปมา

ตกต่ำจะนำพา                         เดือดร้อน

ชะรอยข่มวาจา                        ไม่อยู่ คงคัน

ตบปากตัวเองย้อน                   ยับยั้งชั่งใจ ๚ะ

ความจัญไรจะได้                      มลายจาก

เสนียดอยู่ในปาก                      ยากไร้

ยามให้พูดอมสาก                    เงียบฉี่ นี่กระไร

พูดไม่เป็นเหม็นไซร้                 ค่อยรู้เรียนเอย ๚ะ

กวีบ้านนอก

ชี่ฮ้ายตื่มตดเหม็น

ขี้ริ้วไม่ขี้ร้าย                                มั่นใจกายหายขี้เหล่

อวดองค์ทรงเสน่ห์                       แต้มแต่งด้วยสำรวยหรู

ยิ่งพิศพินิจมาด                            สวยเกินคาดบาดใจตรู

คิ้วโก่งโครงธนู                            ศรรักร้ายชายละเมอ

เพียงเธอเพียงเท่านี้                     มีใคร

หญิงอื่นหมื่นแสนใน                   โลกหล้า

มิอาจเทียบเทียมใน                     เศษหนึ่ง ส่วนนา

พอตดต่างเบือนหน้า                   เกือบกลั้นใจตาย ๚ะ

ชี่ฮ้ายตื่มตดเหม็น
(สำนวนอิสาน)
แปล ขี้เหล่แล้วยัง ตื่ม(เพิ่ม) ตดเหม็นอีก

ทักทายกันยามบ่าย ในวันเริ่มทำงาน

แต่งมาให้อ่านขำขำ กัน♡♡
เป็นลักษณะ  กาพย์ห่อโคลง - โคลงห่อกาพย์
จังหวะทำนองอ่านของกาพย์ฯ จะเร็วกว่าทำนองของโคลง
อ่านสนุกสนานเข้ากับเนื้อหา แล้วมาช้าๆเพื่อให้ได้ตรองตรึก หลายอรรถรส

กวีบ้านนอก

คนขี้แพ้

บทบาทอาจเลือกได้                    ชายหญิง

หลงเล่นเห็นเป็นจริง                    บ่ฮู้

มายาหลอกลวงลิง                      ลมป่าว เม้ามอย

ถอยห่างทางไม่รู้                         คบผู้เพียงใจ ๚ะ

อันใครเขาเล่าล้วน                      หลงตน

ผูกมัดรัดรึงจน                            จะแก้

คลี่คลายยากจากคน                  จำพวก นั้นแล

พาถ่วงลวงหลอกแล้                   จักแพ้ท่านเอย ๚ะ   

       

ปล. คิดว่าแพ้ก็แพ้ คิดว่าชนะก็ชนะ
ชนะหรือแพ้อยู่ที่ท่านคิด “แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร”

อีแร้งกับหมาเน่า

เห็นคนอื่นได้นิด                      คิดอิจฉา

ตกต่ำระยำมา                         เหยียบซ้ำ

ดุจแร้งห่าปรารถนา                  หมาเน่า นั่นแล

ฤๅแค่หยามหยาบย้ำ                ช่วยให้มึงเจริญ ๚ะ

สี่ตีนเดินรู้พลาด                      ลางที

นักปราชญ์ชาติกวี                   ผิดได้

สติขาดประมาทมี                    ถ้วนทั่ว ทุกคน

จนเจ็บจดจำไว้                       ไม่ไร้ค่าควร ๚ะ

กวีบ้านนอก

เผาถ่าน

รู้มากหากยากไร้                      ไมตรี พี่เอย
มีมากทับทวี                             ท่วมท้น              
ผลประโยชน์มิเคยมี                มุ่งสู่ หมู่ชน 

ดุจสระน้ำไกลโพ้น                  บ่ได้ดื่มใช้ ลงลอย ๚ะ

รู้น้อยพลอยยิ่งช้ำ                    ยามจน
เหินห่างทางมืดมน                   ไม่รู้    
ลำบากหากทุกข์ทน                 ขี้เกียจ สันหลังยาว
เปลืองเปล่าข้าวสุกสู้               ถ่านเถ้าเผาตัว มิได้เอย ๚ะ

กวีบ้านนอก

คน... & เปรต... 

มีมากหากยากไร้                     ไมตรี
ตกอับขยับหนี                         พี่น้อง
อีกฝูงห่านารี                           ตีจาก
ผองเพื่อนเลือนหลบร้อง          อดีตแล้งน้ำใจ ๚ะ

เอาเปรียบใครใหญ่น้อย          เอาหมด
ทุจริตคิดคด                           หากได้
มารยาอยากปากปด               กลิ้งกลอก หลอกลวง
ทรัพย์ล่วงมลายไซร้               จึ่งรู้สำนึกตน ๚ะ

ยามคนมีสุขจ้อง                     อยากเห็น
หากทุกข์ฉุกเฉินเป็น              เช่นขี้
เลือดตาแทบกระเด็น             เอื้อนเอ่ย วาจา
สาเหตุเปรตเป็นหนี้               ไม่รู้ประมาณเอย ๚ะ

กวีบ้านนอก...

เปรต...แปลความหมายจากบาลี
ตามพ่อแม่ครูบาอาจารย์ว่า "ได้ไม่พอกินไม่พอ พวก.. เก็บของตก!

จะไปทางไหน คนดี ?

วัตตบทกอปรด้วย                   เจ็ดประการ
สนุกสุขสำราญ                        พรั่งพร้อม

สถิตทิพย์สถาน                       พิมานมาศ นั่นแล

สำเร็จสมเหตุน้อม                    ดั่งด้าวดาวดึงส์  ๚ะ

เสียสละถึงจึ่งได้                       บารมี

เบียนเบียดเสียดบัดสี               ยิ่งแล้ว

ตายไปอยู่อเวจี                         นรกเปรต อสุรกาย

กรรมก่อหนอไม่แคล้ว              ย่อมได้ดั่งทำ ๚ะ

                                                 กวีห้องน้ำ

Sharity  begins  at  home.

วัตตบท 7 ประการ

1. เลี้ยงดูพ่อแม่ ตลอดชีวิต
2. ปฏิบัติต่อผู้ใหญ่ ด้วยเคารพผู้ใหญ่ ตลอดชีวิต
3. พูดจาไพเราะ ไม่หยาบคาย กับทุกคนในครอบครัว
4. ไม่พูดจาส่อเสียด ยุแยงให้แตกแยก
5. พูดความจริง
6. การให้ การแบ่งปัน
7. ไม่โกรธ มองโลกแง่ดี มีเมตตา

นกกระจอก

นกกระจอกบอกช้าง                  ทางสงบ

อีกพวกลาเขียดกบ                    ปิดกั้น

ควายตาเฒ่าเขาหลบ                 แอบอยู่ คู่กัน

กระต่ายหมายจันทร์นั้น             พร่ำเพ้อเกลอเชย ๚ะ

จึ่งวางเฉยไม่รู้                          ดูห่างๆ

อาจพบมิตรเดินทาง                  สว่างได้

สู้อุตส่าห์ละวาง                        มานะ ทิฐิตน

คนบ่มีธรรมไซร้                        ปล่อยให้กากิน ๚ะ

กวีบ้านนอก

สาริกา

สาริกากู่ร้อง                              ก้องพนา

ไพเราะเสนาะครา                     โสตต้อง

ทำนองส่งเป็นภาษา                  สอดรับ จับใจ

เสียงจากธรรมชาติพ้อง            มนุษย์นี้กลับกัน ๚ะ

สารพันพูดได้                           ทุกเวลา

ซุบซิบหยิบนินทา                     สุขล้น

อีกคนบ่นสนทนา                      หาเรื่อง ใส่ตน

สนุกปากยากจะพ้น                  ทุกข์ร้อนระทมใจ ๚ะ

กวีบ้านนอก

                   

แสตมป์สมองใส

ลดแลกแจกจากแต้ม               แสตมป์มา
โปรดใคร่ครวญพิจารณา         ลึกตื้น
กลยุทธ์สุดคณา                      เหมือนว่า จะถูกลง
ราคาปรับขยับขึ้น                    อย่างนี้แหกตา ๚ะ

อนิจจามาแห่ซื้อ                       กันเถิด 

เศรษฐกิจจะบรรเจิด                 เลิศล้ำ

ฉวยโอกาสการเตลิด               โปรโมเชิด ประเสริฐคน

จนอยู่ดูแย่ย้ำ                           ยิ่งซ้ำเมามัว ท่านเอย ๚ะ

กวีบ้านนอก

อย่า... นอยด์ คนดี

อวดว่าเก๋าเท่ารู้                      อยู่นาน

ดุจดั่งผู้มีญาน                        แก่กล้า

คงเป็นแค่หรรมยาน              นั้นแหละ พ่อเอย

เปรยเปรียบมิเทียบท้า           อย่าได้ทะนงตน ๚ะ

คนเราแลต่างต้อง                 พึ่งพา

ควรแต่จะรักษา                    เพื่อนไว้

นิดๆหน่อยๆหนา                   อย่าเพิ่ง พารานอยด์

หนอยแน่มิแลไร้                   ห่างร้างไมตรี ๚ะ

                                             กวีห้องน้ำ

บ้านนอก บ้านใน

คนบ้านนอกคอกตื้อ              สะดือตูน

โดนด่าพากันฉุน                   เด็กน้อย

พอเติบใหญ่หายสูญ             พร้อมเพื่อน นั้นนา    

คำด่ามาหายจ้อย                  เล่นล้อเคืองใจ ๚ะ

บ้านในใส่ไส้หวาน                สันดานหมา

สวยแต่นอกในปลาร้า           ป่นปี้

ดีแต่เปลือกเสือกมา             ดูถูก ท่านนา

ฤๅว่าเมียหลบลี้                    พี่ค้างอารมณ์ ๚ะ

กวีบ้านนอก