กลอนเกรียน เฟซบุ๊ก ภาค ๑
เครื่องกรู Memory มันจะเต็มแล้ว ไม่ต้องส่งอะไรมา
๏ ส่งอยู่ได้บ่ายเช้า พอที
คิดว่ามันส่งฟรี ใช่มั้ย
ฝากความปรารถนาดี แบบใหม่ อายจัง!
ลองแมร่งจ่ายตังค์ไซร้ อี่อ้ายบ๊ายบาย ๚ะ
๏ ทั้งไลน์เฟซเหตุให้ พอกัน
หากบ่มีที่สำคัญ อย่าได้
อาจตายห่าพามัน หยุดหน่อย กลอยใจ
เคยส่งคงจะไร้ ยากห้ามทรามเชย ๚ะ
๏ พอเอ่ยบุญคุณเหี้ย หายหมด
ดีแต่สร้างภาพพจน์ แม่เอ้ย
น้ำใจบ่เคยหยด สักหยาด อนาถแฮ
แหมควักยากจริงเว้ย เห่ยแห้งแล้งคน ๚ะ
๏ เสาวคนธ์ใคร่รู้ ดูระวัง!
ชอบส่งแมร่งกันจัง อยู่ได้
เช้าสายบ่ายค่ำยัง มิหยุด หย่อนเรย
อายเอ่ยเคยรู้มั้ย ฉะนี้ Memory กรูเต็ม 555 ๚ะ
กวีบ้านนอก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น